سانی موزیک | دانلود آهنگ جدید

دانلود آهنگ

دوباره

آره... آره...
اجازه دادی و راضی بودی بات بازی کنن دوباره دوباره
روزی می رسه می رسی به حرفام اشکال نداره نداره
بذار ستاره رو سرم بباره پس چرا خوابه بذار بخوابه
نه نذار بخوابه نه نداره چاره

همه هم سنام مریض روحین
من هم هم سنم پس اینه روحیم
من نگفتم تو مسیر خوبیم
نه من صوفیم نه سفیر رومیم
از جون میگم تو این راه جون میدم
حالا دور بر ندار بهت رو میدم
هر وری باد میاد به اون سو میرن
هر جا نونشون جوره از اون رو میگن
بذار زور بگن میگم تا کور بشن
دستور بدن بذار بگن و گوش ندم
بکَن تو گور من بِچش از خون من
هیچ کسوفی نمیشه ضد نور من
ببین شور من شده پل عبور من
روشنه طول شب کل وجود من
ندیده نور من نه بابا کوره پس
واستون زوده هنوز قبول ظهور من

آره... آره ...
اجازه دادی و راضی بودی بات بازی کنن دوباره دوباره
روزی می رسه می رسی به حرفام اشکال نداره نداره
بذار ستاره رو سرم بباره پس چرا خوابه بذار بخوابه
نه نذار بخوابه نه نداره چاره

نمی خوام الکی‌ مثل بغلی تز بدم
نمی خوام مثل بغلی الکی‌ حس بدم
احتیاجی‌ نداره بیارم اسمشم
بکن فکر یکم یا دوباره بهت بگم
نوشتن عشق من کی‌ نوشت مثل من
می خوام از حس بگم می خوام از دل بگم
توی خماری خود روی موج ول بشم
معلق رو ورقه بشم نصف شب
دود سنگینی‌ دورمه نصف وقت
نصف دیگشم وقت ندارم چت بشم
هر کیه ضد من نکنه فکرشم
می پیچمت تو کفنت عرفانه اسم من
همینه عشق من همیشه شعر بگم
همیشه عشق من شنیده شعر من
بیرون از جسم و تن بتونم حس کنم
جونم مال تو روحمو به کی‌ من بسپارم

آره... آره...
اجازه دادی و راضی بودی بات بازی کنن دوباره دوباره
روزی می رسه می رسی به حرفام اشکال نداره نداره
بذار ستاره رو سرم بباره پس چرا خوابه بذار بخوابه
نه نذار بخوابه نه نداره چاره

کل عمرم دنیا را دور زدم
دو تا چشم جلوم و دو تا هم پشت سرم
یه مشت لاشخور دنبال فرصتن
باس بکشم اگر نکشم کشتنم
دست ما نیست اینا برای ما هم بر زدن
حکم تو دستشونه و ما هم کت همش
اگر برد ازت دیگه دیره غر نزن
باز هم فرصت هست نکن فکر صلح اصلا
دیگه می خونه و میگه کلافه از این دل
وقتی‌ می دونه و میره خلاف غریزه

کلی‌ کار و فشار دائم و سالها لازم ولی‌ می رسم بهش آره
رفیقه دیوونه و پیرش بد حال و مریضه
ضعیف و بی جونه دیگه نداره نتیجه
کلی‌ کار و فشار دائم و سالها لازم ولی می رسم بهش آره

آره... آره...
اجازه دادی و راضی بودی بات بازی کنن دوباره دوباره
روزی می رسه می رسی به حرفام اشکال نداره نداره
بذار ستاره رو سرم بباره پس چرا خوابه بذار بخوابه
نه نذار بخوابه نه نداره چاره

توهم

صداشونو میشنوی
میشنوی چی میگن
گوش كن ببین چی میگن
میگن بیا ساقی بده یه كیسه دیگه یه تیكه دیگه یه چیز دیگه یه ریزه دیگه
خالیه جیبت؟ پس هه هه اگه خالیه خالیه خب نمیشه دیگه
دیگه چربه چربه دیگه ذره ذره تو رو كرده برده میگی قصدت تركه
حرف مرده هه هه هه حرفت كشكه از بس كه درده مصرف می ارزه
یه كیسه سبزه بام حرف میزنه یه كیسه قطره قطره داره برق میزنه یه كیسه رنگ برفه باش خط میزنه یه كیسه رنگ قهوه سیخ و سنگ میزنه
كیسه رنگ درده كیسه رنگ مرگه ولی برگ سبزو رو هم جمع میزنه
نه نه نه پز نمی دم ساقی شهر منمو ..س نمیگم
به كسی چ چه میدونه یا ك كه جه كار داره كسی چ چ چند صد ساله به ساقی باج داده
از هر رقمش یه بو بوده یادگار داره یا ندیده باریكه مو بودن از تو خاك داره
به كسی چ چه میدونه یا ك كه جه كار داره كسی چ چ چند صد ساله به ساقی باج داده
از هر رقمش یه بو بوده یادگار داره یا ندیده باریكه مو بودن از تو خاك داره
آه چرا چه چرا همش توهم شكه ماجرا هستیم از این راه بپا تسلیم شدیم ما چرا
آه چرا چه چرا همش توهم شكه ماجرا هستیم از این راه بپا تسلیم شدیم ما چرا
من چقده توبه كنم من واسه تو طعمه شدم دندونام هم قفله توان از منه پس تف به خودم
نه
نه نمیخوام نمی یام بذارید بمونم سر جام
نه نمیخوام نمی یام بذارید بمونم سر جام
آه چرا چه چرا همش توهم شكه ماجرا هستیم از این راه بپا تسلیم شدیم ما چرا
آه چرا چه چرا همش توهم شكه ماجرا هستیم از این راه بپا تسلیم شدیم ما چرا

بیا بیا

بیا بیا
هر شب که باشه
اگه شب دیگه سر بیاد صبح فردا شه

درا رو بستن
ولی میشه مست شیم
هی میکوبه تا صبح مث همیشه هستیم


بیا بیا
هر شب که باشه
اگه شب دیگه سر بیاد صبح فردا شه


درا رو بستن
ولی میشه مست شیم
هی میکوبه تا صبح مث همیشه هستیم




توی صحنه مهم نیست کجایه هفته س
برا هرجا و هر وقت برای هر کس


دست و پاتو جمع کن موقع رفتنه
همه چی تمیزه از کفش تا یقه گردنت


وقت غروب میخوام تو ماشین صبر کنم
با دور و بریام یکمی بگم و مست کنم


من نگم چون نمیخوام خراب شم
تا نزدیک صبح میخوام امشب به کار شم


وقت غروب با منه سر وقت چیه
میرن ظتابا کنار نمیدونم سقف چیه


دم در صبر نکن بیا با من تو
شب من جون گرفت دیدم این چشم و ابرو


چشماتو ریز نکن لباتو گاز نگیر
گوشاتو تیز کن و بیا اسممو یاد بگیر


عرفانم و نمیکنم وقت رو تلف
میخوام زنده کنم آرزوی شبتو فقط


بیا بیا
هر شب که باشه
اگه شب دیگه سر بیاد صبح فردا شه


درا رو بستن
ولی میشه مست شیم
هی میکوبه تا صبح مث همیشه هستیم


بیا بیا
هر شب که باشه
اگه شب دیگه سر بیاد صبح فردا شه


درا رو بستن
ولی میشه مست شیم
هی میکوبه تا صبح مث همیشه هستیم


اولای شبه ولی چشممو گرفتی
از پیچ و خمای بدنت تا چشمای مشکی


بیا باهام حالا نکن برا من ادا
میخوام فاصله کم شه بره حرارت بالا


از حالا بهم بگو اگه شبت با منه
نیستم کنه نمیشم آویز دامنت


از بلورای شمال تا جنوب سبزه
ندارم تبعیض هر کسی داره یه مزه


فضا کم و صدا بلند نمیشنوم صدات
بریم یه جای دنجی میخوام بچشم اون لبات


تا نزدیک صبح اگه هستی شب پایه
بیا تا نفسا برسه به گوش همسایه


وقت گفتگو باقیشو صبح بگو
اصلا تو خواب بگو اصلا بیرونم صبح زود


کنم با احتیاط صبر چون که اینکاره م
ندارم برا کس وقت جمعه بیکارم


بیا بیا
هر شب که باشه
اگه شب دیگه سر بیاد صبح فردا شه


درا رو بستن
ولی میشه مست شیم
هی میکوبه تا صبح مث همیشه هستیم


بیا بیا
هر شب که باشه
اگه شب دیگه سر بیاد صبح فردا شه


درا رو بستن
ولی میشه مست شیم
هی میکوبه تا صبح مث همیشه هستیم

جاده

یادمه میگفتن از این راه نون شب نمیخوریم
نمیدونن این کار از نون شب برام مهم تره
وقتی خودت میدونی
غیر خودت هیچی نمیتونه جلوتو بگیره
اگه منتظری کسی واسه ت در رو باز کنه
حالا حالا ها علافی
اولش سخت بود
هزار شرط بود
میخوای همه بشنون از رادیو پخش زود
خفه و نئشه از دود
تشنه پول
از این غزل تا شعر بعدی مایوس
جاده معلوم
کارم هم همیشه از بقیه سر بود
صدام بم بود
زیر فشار زخم زبون همه کم کم کمرم خم بود
رفیق چند سال دشمن تو چند روز
غریبه یهو میشه رفیق و همخون
قدم به قدم جلوم یه سد بود
شکستم تک تک سیل من زود
ولی هنوز مجنون اندوه
شب پر ستاره نور من کو
پس نور من کو
با من
خود رو یافتن
خود رو ساختن
جاده م شده
با من
خود رو یافتن
خود رو ساختن
جاده م شده
پرسن چرا توی صحنه نیستم
چرا خفه چرا پشت می ایستم
شعرا شاهکار چرا تو چرک نویسن
چیستم کیستم و محل زیستم
از غرب میخونم تا شرق بدونه
از درد میخونم همدرد بخونه
برا غرب زده یا زده از غرب
آرزو به دلای اینور مرز
احکام همه به چپمه
احکام شصتم به همه
رپ نه درد دلمه
بغضم هم برا کیش و کشورمه
نامه برا چشم مادرمه
آره این باورمه
که بد جوری لالیم توی غربت
اما نوبت عرفانه برا صحبت
با من
خود رو یافتن
خود رو ساختن
جاده م شده
با من
خود رو یافتن
خود رو ساختن
جاده م شده
بس که دل داغ داره
بس که دل داغ داره
بس که دل داغ داره از نوک خودکارش
شعله میباره میسوزه که راه وا شه
بازتاب کل وجودم
خواستار روحم
خوب میدونی که کی صاحبکاره
میگی مث بقیه م کجاش آخه
با همه چی آره با جون قمار آخه
چهار تا آس زیر دستم
از شاه نمیترسم
با همه چی ساختم تا همه چی ساختم
از جون بزار مایه چند هزار آیه
زیر سقف کج رپ چند هزار پایه
آره کی شاهکاره
نه بابام ویلا تو شمال داره
نه بیرون شهر کنار تو باغ داره
نه به کس تو تلویزیون باج داده
نه زنگ زده که عرفان چه حال داره
عرف هرچی داره از قواش داره
سنگینی یه ملت رو رو دو پاش داره
کی میخواد سر راش باشه تو باش باشه
کیمیخواد همراش باشه راه جلو پاشه
با من
خود رو یافتن
خود رو ساختن
جاده م شده
با من
خود رو یافتن
خود رو ساختن
جاده م شده
با من
خود رو یافتن
خود رو ساختن
جاده م شده
با من
خود رو یافتن
خود رو ساختن
جاده م شده
با من
خود رو یافتن
خود رو ساختن
جاده م شده
با من
خود رو یافتن
خود رو ساختن
جاده م شده….

صد قسم

امشب میخورم صد تا قسم
زنده ش میکنم با رنگ قلم
امشب میخورم صد تا قسم
زنده ش میکنم با رنگ قلم
امشب میخورم صد تا قسم
زنده ش میکنم با رنگ قلم
امشب میخورم صد تا قسم
زنده ش میکنم با رنگ قلم
چون ندونستی بدون ما خدا سرشتیم
یکی دو دستی بخون ما چه ها نوشتیم
قلاب گوشت مث لنگر به دریاها
بذا روحت مث سنگر تو جنگها
فاصله تشنه م ولی تشنه خونم
میشم سیراب تا که یه روز بخونم
از روی کاغذ از توی حنجره
صدام بلند شه تا که خورد شه پنجره
تا کنم پرواز به اوج کوه
صبح پایاپا با مسافر دربند و درکه
نفسم تنگه واسه نسیم خزر شهر
تودلم جنگه حالم چه وخیمه امشب
امشب میخورم صد تا قسم
زنده ش میکنم با رنگ قلم
امشب میخورم صد تا قسم
میخوان از ما بگیرن اصل و نسب
امشب میخورم صد تا قسم
زنده ش میکنم با رنگ قلم
امشب میخورم صد تا قسم
میخوان از ما بگیرن اصل و نسب
میخوام بشکونم هر چی مرز و قاعده
قبل پرواز هرچی مغز و نابغه
اگه مخ تو ایران فکر جستنه
قاره به قاره دنبال هجرت کردنه
بعد دو هزار سال عهد سنت شکستنه
شجره نامه تو غربت خفه کردنه
خودم شاملم استثنا نیستم
مستقر تو شیطان کپیتالیستم
میون قرن ها انحراف گم کردم کیستم
حبابی کاذب شده محیط زیستم
حبس ابد چه تو ایران چه غربت
چه قانعی چه دنبال قدرت و شهرت
چه سیرابی چه داری عطش ثروت
همت کن تا بیداری گریز از غفلت
امشب میخورم صد تا قسم
زنده ش میکنم با رنگ قلم
امشب میخورم صد تا قسم
زنده م میکنه آهنگ قلم
امشب میخورم صد تا قسم
زنده ش میکنم با رنگ قلم
امشب میخورم صد تا قسم
زنده م میکنه آهنگ قلم
سالها شد سپری خودمو یافتم
حرفای منفی همه تون رو شکافتم
میون صد تا حمله خودمو نواختم
تا ابد پایدار کتاب شعرمو ساختم
کس با تو نمیبینه از یک زاویه
یه دلیله که ضربانه قلبت جاریه
به کاری حرص داری و شکت باقیه
بزار سخت شه تا بزار بگن یاغیه
سلطان قلبت خودت باش
تا با وجدان تا مرگت پشتت قافله س
سلطان قلبت خودت باش
تا با وجدان تا مرگت پشتت قافله س
امشب میخورم صد تا قسم
زنده ش میکنم با رنگ قلم
امشب میخورم صد تا قسم
زنده ش میکنم با رنگ قلم
امشب میخورم صد تا قسم
زنده ش میکنم با رنگ قلم
امشب میخورم صد تا قسم
زنده ش میکنم با رنگ قلم

رد پا

همه جو رو صحنه دست ماست

جمع هرجا که جمعیم صف به پاست
از خونه تا جونمون به قرن غربت


تکست آهنگ رد پا عرفان

همه جو رو صحنه دست ماست
جمع هرجا که جمعیم صف به پاست
از خونه تا جونمون به قرن غربت
تا توی لاس وگاسه از ما رد پاست

همه جو رو صحنه دست ماست
جمع هرجا که جمعیم صف به پاست
از خونه تا جونمون به قرن غربت
تا توی لاس وگاسه از ما رد پاست

همتون بودین دانش آموزای کلاس من
پس دیگه نکنین شاخ بازی واسه من خواهشاً
چون که هیچ دانش آموزی نمیتونه باشه بهتر از معلمش
این حرف درسته کاملاً

یه زمانی یکیتون بود شاگرد اول
ولی الان همه رفتین بالای منبر
گنده تون جلو منو عرفان غش کرد
تفنگ ندیدن ولی دارین ارتش رو لش کرد
داش
جر نگو دیگه بسه بابا
داریم توی همین آهنگ رد پا ما
میدیم سرتا پای دشمنا رو شستشو
که حل کنیم کینه ها رو با گفتگو

نگاه کن به زندگی از این زاویه
تو یه فهش آدم دعوا کردن بچه بازیه
سطح کلام سطحت پایینه
نگاه کن بعد دنبال کن رد پا رو


همه جو رو صحنه دست ماست
جمع هرجا که جمعیم صف به پاست
از خونه تا جونمون به قرن غربت
تا توی لاس وگاسه از ما رد پاست

همه جو رو صحنه دست ماست
جمع هرجا که جمعیم صف به پاست
از خونه تا جونمون به قرن غربت
تا توی لاس وگاسه از ما رد پاست

نیست دست خودم دیگه طرز رفتار
نزد هدف رفته قلم دست من بار
بس که با هر دید و هر طرز افکار
خروار خروار رپه میشه ظاهر از هرجا

از سیاهی کارنامت بگو که تو
دارم حسابی کار واست بیا جلو
نداریم منو علی ولی تو داری دورنگی
زبونم لال شه اگه روونم باشه تفنگی

شخن از تیریه که بزنه پتتو بشکونه
تو تیری تو تاریکی زدی بدون نشونه
حرفی دارم واست هدفی داره عرفان
برمیداره ترک دیوار زندون فکرام

بازی منمو میکتن ولفت حبس ابده
میکنمو میتونم رتبه ات از من عقبه
نبودم نیستم تنها تو مسیر باریک
من بودم شبتو ریختم به هم علی تاریک

همه جو رو صحنه دست ماست
جمع هرجا که جمعیم صف به پاست
از خونه تا جونمون به قرن غربت
تا توی لاس وگاسه از ما رد پاست

همه جو رو صحنه دست ماست
جمع هرجا که جمعیم صف به پاست
از خونه تا جونمون به قرن غربت
تا توی لاس وگاسه از ما رد پاست

دستت بس که همه تو دست و پان آره
رسم و سبکی تو سرت دست ماست آره
صفحه سفید شعرت کلی کار داره
صفحه خط خط زندگیت شد پاره پاره

اره کار مارو اگه میتونی کپ بزن
ولی نمیتونی داشم نگو جک به من
خواب خوابی پاشو تا با تو رک بگم
آلبوم مارو بدو برو صبح بخر

همه جو رو صحنه دست ماست
جمع هرجا که جمعیم صف به پاست
از خونه تا جونمون به قرن غربت
تا توی لاس وگاسه از ما رد پاست

همه جو رو صحنه دست ماست
جمع هرجا که جمعیم صف به پاست
از خونه تا جونمون به قرن غربت
تا توی لاس وگاسه از ما رد پاست

پرواز

دوباره پرواز تو آسمونا
دوباره پرواز تو آسمونا
بالای ابر و مه ، پایان صبر دل
دوباره پرواز به سوی خونه
دوباره پرواز تو آسمونا
دوباره پرواز تو آسمونا

فک کن ، امسال برم آره
عرفان ، تو تهران دوباره
ول کن هر چی امتحان و کاره
بیا حس کن که آره اونوقت ساله
من ، همه فکرامو کردم
وطن ، همه فکرمه هر دم
پس هست ، ایستگاه بعدی لندن
بعد هم 5 ساعت دیگه تهرانیم رسما
پوکر پنج ورق هر وره این دفعه
مبلغ وسط هر دفعه بیشتره
اثر عرقه هر دقه می پره
پنج کار که کار ما نی ، بریم اینورش
دستش تو دستته نگاش اینوره
تو رو تیغ زده ، آره داشی دافه هیز بده
سر بیست دقه ، سر میز سریع می پره
تا صبح بیست دفعه بهش بگم نزن جیغ بده

به مقدار زیاد
دلم تهرانو می خواد
پس رسما جمع کن
من هستم لفظو
از بس من مست هستم
از دست رفتم حتما پس
دوباره پرواز تو آسمونا
دوباره تهرانیم این تابستونو
دوباره چته چت
تا بشیم فسه فس
دوباره حس کنیم این تابستونو

لباس خوابا رو ، میره کفشا زیر
تی شرتا رو می چپونم با شصتا جین
مایو و آستین حلقه ای برا گرما کیش
در چمدونو می بندم فردا چی؟؟؟
تهران می ریم ما
عرفان افرا میان بام
اون بالا الک ، تا خرخره می خوریم
وقتی نشست مایع خوشبو قرقره می کنیم
پا می شیم از خواب
می ریم تخت گاز
می ریم دور دور با ماشین سقف باز
سه تا عقب ، دو تا جلو لنگا رو همه
از بیرون نگاه کنی ، لنگا انگار رو منه
دماغ داف بغلی شبی منقار کجه
ولی خشی هست فقط تو کف مقدار ممه
مشکلی نیست اگه سگ خوره بغلت
سه تا داف زاپاس تو صندوق عقبه

به مقدار زیاد
دلم تهرانو می خواد
پس رسما جمع کن
من هستم لفظو
از بس من مست هستم
از دست رفتم حتما پس
دوباره پرواز تو آسمونا
دوباره تهرانیم این تابستونو
دوباره چته چت
تا بشیم فسه فس
دوباره حس کنیم این تابستونو

پروازمه ، از قفس می پرم
پامو بستن ، شعرام بال می زنن
گوشا می شنون ، روزا می گذرن
اینجور از غربت دل می کنم
من ، همه فکرامو کردم
وطن ، دیگه بر نمی گردم
بعدا اینجا و بعدم قبرم
پلکمو بستم ، تهرانم رسما
همه از خودن
دور بر پرن ، مگه خنک آب خورن
مست الکلن
تپل چاق کنن
یا که کوک برن و تا دم صبح دورن
آهههههه ، شهر دنیام
تابستون تهران تنها رویام
رویام تا بیام شب و صبح بام
بی خیال میام وقتی باز شد پام

به مقدار زیاد
دلم تهرانو می خواد
پس رسما جمع کن
من هستم لفظو
از بس من مست هستم
از دست رفتم حتما پس
دوباره پرواز تو آسمونا
دوباره تهرانیم این تابستونو
دوباره چته چت
تا بشیم فسه فس
دوباره حس کنیم این تابستونو

خطه من

آه آره ، این یکی برا خطمه
خطم از اصفهان تا تهران
بیا ، هر كي كه باهام باشه
هرچي به پاش باشه
سختي تو راش باشه
خطه من
هر جا كه من برم
خسته و در به در
همراه من سفر
خطه من

خطه من صد مرد هفت خط داره
خط يه رده بي برگشت داره
لشگر از تهران تا من صف داره!
برا تك تكشونم من هستم پایه
شستم واسه افراد تو خيابون
نگاه چپ به من از بکس کین اون
دستم اشاره خطم ميان زود
هر كس كه باشه بذار بيان تو
ميخوان زود يكي بياد جلو قبر من
چشت كور آهنگام پخش تو شهر
هوامو دارن وقتي نيست يه نفس
وقتي هوس دارم كه بپرم از قفس
دنيا جنگ تن به تن براي همه است
انگشت ،قفله مشت و ماشه و قمه است
ولي خطم پشتم تا آخر سفر
نميكنم حتي تك لحظه ايشو عوض

هر كي كه باهام باشه
هرچي به پاش باشه
سختي تو راش باشه
خطه من
هر جا كه من برم
خسته و در به در
همراه من سفر
خطه من

وقتي كه رو صحنه ايم هميشه هر جا
آويزونن دست ميگيرن عكسا از ما
ميفهمن و حال ميكنن با همه ي حرفام ولي تو چي؟
در نتيجه درياب
هميشه پايداريم در نميايم از پا
نميگيم برپا برجا
همگي كه از مان
مني كه روي صحنم
ندارم فرق با اوني كه تو جمعيته و بالاهه دستاش
اوني كه دست به جيبه اوني كه خاليه دستاش
نميخوام غد بشم مثل ساير اشخاص
ميخوام رك بگم كه اين موسيقي از ماست
اينه دليله اينكه جاذبه داره اشعار
دو تا شعر بگم مثل حافظ و خيام
دو تا شعر بگم براي جنبش اندام
ميتونم بيشتر بگم كامل حرفام
از اين راهه كه آزاد ميشم من سرانجام

هر كي كه باهام باشه
هرچي به پاش باشه
سختي تو راش باشه
خطه من
هر جا كه من برم
خسته و در به در
همراه من سفر
خطه من

تاج واسه منه
هركسي خواست اگه
اوني كه واسه خواستنه تو دست راستمه
نوك تيزي تو قلافه بپا باز نشه
نوك سرخ بيا بيرون از تو شاهرگت
دست دافتو سفت نگير وقتي باهاش نره
اوني كه تو دست چپه از هر چي داف سره
داش بسه نكن خودتو ضايع تر
ما يه خطيم هستيم پاي شر
اگه بتوني بزني مثله حرفاي من
شايد بتوني بشيني يه روز در جاي من
ولي فعلا تكون نميخورم از جام يك كم
لقمه نون نخوردي از راه رپ
ازت دعوت نشده بخوني حتي يه شب
حتي يك كم ، حتي يه خط رپ
پس سر جات بكپ از اسمت نگم
تو این زبون رپ هستیم تنها یه خط

هدف حد نداره

هدف حد نداره
مرز و سد نداره
رو بیت تگ تیم

هدفم حد نداره میرم به اوج آسمونا
غرضم پخشه نظرم تو کوچه خیابونا
روش مد نظرمم رپ بیا تو تا
آشنا بشیم واسا ببین حالا کیه رو کار
ندیده زندگیمو میکنن تقدیم همه
ندیده زندگیمو میکنن تفسیر همه
شاید تقصیر منه شاید تقصیر همه
میگن اینور آب بهشته و تفریح همه
میگم این کتابو نوشته ها تفریح منه
فقط فساد تو اجتماع تفریح شبه
میگن از مرز رد شدی یه باره عشقه
یه ماهه قصر بالاسو حالا یه ساله بنزه
زندان و حبس برا نژاد و اسمت
عرفان و سرکش دو مثال زنده
نذار سر به سر من
بشی درد سر من
میشی در به در من
تا هست سر به تن من

از بالا یه نگاهو بی اراده میخندیم
دنیا زیره دستامو تو هم زیرش میچرخی
عرفان خط من یه جرمه سازمان یافته
جلسه ی آپالاچین یکی دنیا رو باختش
بخوای زندگی کنی سخته زنده بمونی
اشهدو نمیشه حتی تا نصفش بخونی
الان تو صفن از ما دور هستن
ولی بازم فاصله کمه روز قاتل شبه
یا شب قاتل روز همه قاتلن سارقن
خیابون داره نفوذ و هر کی تابع اوست
باید بگیرمش تویه دستام تو این سرما
واسه اینکه بخوام بمیرم زوده الان
هر جا میرم عین سایه باهامم
حتی هرجا میرم فکر جایه پاهامن
از قتل گذشتیمو خون از رو چنگا شستیم
دنیا رو گرفتو شروع کرد یه جنگ با خورشید

صدای عرفان و خشایار و سرکش اومد
رویه قله ی رپ سفت مثل سنگ رو کوهن
لیز نخوری تا بالا راش یخیه داش
آخری نرسید هیچ پاش بخیه داشت
مقصد تش خشونته
فشاره زندان و سختیش رو شونته
پس بسوز بساز همیشه و بس
اگه بخوای نخوای زمین همینه که هست

هدفم حدی نداره مرزی نداره میرم فراتر
خواسته دیگه ندارم
قلمم ردی بذاره حرفی که داره میره فراتر
نه خواسته دیگه ندارم
ندارم
نه ندارم نه ندارم
ندارم
نه ندارم نه ندارم
کلی کاره و فشار دائم و سال ها لازم ولی میره سمتش آره

زمین سرد و زندگی سنگینی میکنه
هر کی درگیره زندگی ای شده که سرش جنگه
از دستت میره نپاییش ما اسیر فرداییم
ما از نبودش همیشه ترس دارییم

جنگ هر دو وره و درد هر دو وره و
قتل و مرگ و حرف مرد تو هر دو سره و
سر تا سر سرزمینا سرما سره و
سر تا تهشو سر کردن هنره و

هر یه قدمت به طرفش نزدیک به قبرت
میشی و به زندگی ای که نجات از دست مرگه
هر شب هی نگاه به ستاره ها بجای خواب
بذار خشاب خالی شه نیستن فکر نجات ما

مثل شلیک گلوله تو شب های بغداد
زنم هی جیغ پخش بشه صدای فریاد
کنن تحریک سروده هام دلای افراد
هر چه امشب مینویسم به یاد فرداس

صدای عرفان و خشایار و سرکش اومد
رویه قله ی رپ سفت مثل سنگ رو کوهن
لیز نخوری تا بالا راش یخیه داش
آخری نرسید هیچ پاش بخیه داشت
مقصد تش خشونته
فشاره زندان و سختیش رو شونته
پس بسوز بساز همیشه و بس
اگه بخوای نخوای زمین همینه که هست

هدفم حدی نداره مرزی نداره میرم فراتر
خواسته دیگه ندارم
قلمم ردی بذاره حرفی که داره میره فراتر
نه خواسته دیگه ندارم
ندارم
نه ندارم نه ندارم
ندارم
نه ندارم نه ندارم
کلی کاره و فشار دائم و سال ها لازم ولی میره سمتش آره

شستشو گذشت و بدخواها رو کشتیم
جفتمون تو قتل و خون چنگا رو شستیم
دنیات دست ما و رشدت دست ما
هنوز زود بتونی بکنی جنگ با خورشید

دیوونه

آاا
آره داش خشی
لاشی ها دارن حرف میزنن , نفس می کشن
دوتا عکس دیدین دوتا ویدئو دیدین , فکر کردین تا تهشو خوندین
ههه
هنوز به تخم منم نرسیدین
ولی یه آماری میدم , تا بدونین جریان چیه , کجا دارین میرین

آاااه
توی خونه دیوونه بزرگ شدم
دیوونه روونش ویروونه پرسخن
ادانای بقیه بیرونه صبح و شب
دید واروون از این و اونش معجزس
بکنه اراده می تونه هرچه هست
حق کنه رو پولش چونکه وزن
نیست سنگینی رو شونه اینه که بعد
روی صحنه پا میکوبه جمشه جمع
هر کی که حسوده میشه دنده کن
چونکه نمی تونه قدم قدم

شعر زندگی می خونه هدف هدف
کلی فاصله با خونه شده درد من
اوضاع دوری ازش باعث حرف من
تنها راهی که آروم میشه اشک من
عاشق روی گونه سرد شب
دیوونگی باهام میمونه تا مرگ من

آه
مرگ من , مرگ من
برگرد بعد ترک من
بکنن حرف من درک یکم
ببینن قبل من , فرق من
مرگ من تا مرگ من
حالا دارن وقتشم خط با حرف
فقط میخوام وقت یکم با خط من
تا ببینی خط به خط به خط بشم

حالا همه آویزون از جیب من
میدن کف دست نشون برین از پیش من
نشین نزدیک من هرچی اسمت بود
میشم تحریک اونوقت کنم خفتت زود
آره تو دافه به من چشم شون
نه من میخوام شماره نه من اسمشون
توی چهارده سالگی زد به سرم
چون رو صحنم هنوزم حرف نزنم

حرفم خوب گوش کن ای مادر , نزاری بچت به من گوش بده
طفله معصوم فراموش شد آخر مثله من میبینه و من میشه

از همه بهت میگم بس کن باور , وقتی بهت میگم زندگیم اینه
عین همه راه میرم ولی باز خوابم , چرا بیدار شم وقتی صبح اینه

حرفم خوب گوش کن ای مادر , نزاری بچت به من گوش بده
طفله معصوم فراموش شد آخر مثله من میبینه و من میشه

بذار بگن

بزا بگن .بزا بگن. بزا بگن. بزا بگن بزا بگن بزا بگن بزا بگن

حى به من حى بگن. بزا بگن
از روش زندگیمو از عیب من. بزا بگن

فکر من عشق من. بزا بگن
میگیره دست هدف منو تو سیر شب...

آه...
حى به من حى بگن. بزا بگن
از روش زندگیمو از عیب من. بزا بگن

فکر من عشق من. بزا بگن
میگیره دست هدف منو توى سیر شب...

در باز میکنم بد جلومو میبندم
پشت سرم کلک جلو روم میخندن

خنجر از عقب نمکو بزن به زخمم
قبل غروب روزتورو شوم میکنم

باشه تو شروع کردى
بگو تو بودى اول
امروز بدون من تموم میکنم
دوتا چشم جلومه دو تا هم پشت سرمه

تو که غرق حس واسه رزم بدنت
از هر عمل ازهرحرف دهنت

میبینم واسه فیلمى یا با رشد کلمه
هر چى که میشنوى هر چیه که دیدم

از افکارو اشعار بقیه میگم
سرتا پات کپیه تلویزیونه بدبخت

رپ واسه خوندنه نه واسه پوشیدن دلغک
رپ تو قلبته انعکاسه دردته
ماه جاده ى زندگى وقتى شب بشه

حى به من حى بگن. بزا بگن
از روش زندگیمو از عیب من. بزا بگن

فکر من عشق من. بزا بگن
میگیره دست هدف منو تو سیر شب...

آه...
حى به من حى بگن. بزا بگن
از روش زندگیمو از عیب من. بزا بگن

فکر من عشق من. بزا بگن
میگیره دست هدف منو توى سیر شب...

بدون تو تنها ابنجا گیرم
بدون تو هیچ جا من نمیرم
توى عرض شب میکشم نقشه
تو که تا صبح دنبال تورو بگیرم

یعنى درد از منه یا از بقیه
اگه از بقیه تخسیر من چیه؟
اگه ازمن دیگه هر چیه قطعیه
نمیشم تنبیهه هر کى که منفیه

بى شک هر کى نظر خود داره
قبل توقصدو اثر از خود داره
غیر از اعتماد به چند تا از هم خونات
بدى خودتو دست از هدف رفته باز

وقتى دورو ورییات میگن خوبیتو میخوان
جمع کن هواسو نصفشون نونتو میخوان
نصف دیگه چشم برا بشینن رو جات
نصف نصفتو ول بدى خودتو کاملو بکاه
حى به من حى بگن. بزا بگن
از روش زندگیمو از عیب من. بزا بگن

فکر من عشق من. بزا بگن
میگیره دست هدف منو تو سیر شب...

آه...
حى به من حى بگن. بزا بگن
از روش زندگیمو از عیب من. بزا بگن

اگه حرف من مثل حرف بقیست
بده گوشتو به خط بعدى پس
از اول دنیا برا من سدى بست
ولى توى دنیا ازآهنگام ردى هست

ته قافیه مثه ته سیگارى آتیشه
به هر دلى افتاد راهو مسیرش وا میشه
بوده و میمونه در دوکونت بسته
شده بعدازدوخط ازت نگم بسه

شده سلطانه رپ برا من لقب
تا سالها عقب توى عصر اجل
به خیال خودت صداى حرفو صدایى
 

 

خودتو خر نکن نمیرسى به جایى

آهنگام که میدونم همیشه باهتن
دنبالتنو بودن همیشه سایت
اثرم تا عبد روى چهره ى رپ
مثه خودت وقتى که بمیره سایم


حى به من حى بگن. بزا بگن
از روش زندگیمو از عیب من. بزا بگن

فکر من عشق من. بزا بگن
میگیره دست هدف منو تو سیر شب...

آه...
حى به من حى بگن. بزا بگن
از روش زندگیمو از عیب من. بزا بگن

فکر من عشق من. بزا بگن
میگیره دست هدف منو توى سیر شب...

کور

برا حرف حق رو دو پات واستادی می گه نه نه نه نه نه !!!
زیر دخل و خرج رو دو پات واستادی می گه نه نه نه نه نه !!!
جلو جمعیت رو دو پات واستادی می گه نه نه نه نه نه !!!
این کارکار تو نیست حالا حالا کار داری نه نه نه نه نه !!!


بشنو حرف حق که از زبون من میاد
زبون همه و همه شبونه بند می یاد
باز شن درای لازم جاده ی تازه
بلکه یکی گوش کنه شعر تازه بسازه
از شب های سرد بدون فانوس
یا از صبح های غرق به توی کابوس
دیگه خواب و بیداری برام بدون معناس
توی قاب دیواری بذا بسوزم تنها
بدون بار دلم همینی که هست
ننگ خون تاره صلح زمین رو شکست
هستیه هر چه بوده تو حرفم
جدا از بقیه مثل لکه ی خون رو برفم
دیدی رنگ فرق رو با نگاه اول
شنیدی فرق رنگ رو با شعر های اول
دیگه نیست شب اول بدن رو بلرزونی
جای تن و بدن باید زبون رو بچرخونی


برا حرف حق رو دو پات واستادی می گه نه نه نه نه نه !!!
زیر دخل و خرج رو دو پات واستادی می گه نه نه نه نه نه !!!
جلو جمعیت رو دو پات واستادی می گه نه نه نه نه نه !!!
این کارکار تو نیست حالا حالا کار داری نه نه نه نه نه !!!


از کوریه چشات بگو می خوام بدونم
از اون قفل لبات که زده شعله به جونم
از پنبه گوشات که می خوام بسوزونم
فکر کن یک صفحه شعر مردم بخونن
زاویه دیدت مثل در بهشت به روت قفله
برات وازش می کنم بی نماز و سجده
کاسه چشمت رو با تیغ زبون جر می دم
از راهه دو گوش ‌، دو چشم نو برات شکل می دم
نمیدم خطبه نمی خوام به جا تو فکر کنم
دل بدم رک به گوش بدن و ذهن من
گوش می کنی و حال می کنی با هام
نمی خوام خفه شه هدفم بعد از پایان صدام
بگن احساس درونم رو پنهان کنم
خشم و افکارمو محکوم زنده ها کنم
اتاق فکر و هدف تهی از اسباب کنم
جاش از خلاف و کد شهر و اسمام بگم
هیچ وقت از پشت خنجر نه جیب کسی رو زدم
اونا که تا حالا بودن ازم سالها عقبن
روشی ساختم من هنوز همه تو کفن
طپشی از قلبم به زور همه تو کفن


برا حرف حق رو دو پات واستادی می گه نه نه نه نه نه !!!
زیر دخل و خرج رو دو پات واستادی می گه نه نه نه نه نه !!!
جلو جمعیت رو دو پات واستادی می گه نه نه نه نه نه !!!
این کارکار تو نیست حالا حالا کار داری نه نه نه نه نه !!!


اگه بدونه چگونه ز خونه پریدیم
به این دیوونه زندونه زمونه رسیدیم
ما از یک دونه دونه به چوونه رسیدیم
بذار بمونه نشونه وقتی بمیریم

هر کی ضد منه بدون وقت رفتنه
زبونم مثل غمه پروند سرت رو از تنت
از کی کمترم که بخوام خفه بمونم
 

از هر کی مست ترم بذار همه بدونن
غیر از دوروریایه خودم بگو یه شاعر
نباشه لب کلامشون باطل و بایل
نگه هر که گفت بزنه لباشو قفل
بلکه هر که مفت نکنه هوای حکم
پشت مایکروفون بکنه صدا کلفت
میگی این چی بود و کی بود و شعر رو برا کی گفت
نیستم ضد کس نزنی شوره دلتو
نشو ضد من می کنی گوره خودتو
روی پاهای خودم از سن 16
6سال جاده مه از بس سوزوندم
سرعتم کم شده ولی عقب نموندم
میون ابر و مه دیوار صوت شکوندم !!

جدا

می دونم همه چی گذشته
ولی فقط می خواستم بگم
خیلی دلم واست تنگ شده
عرفان
ره ما از هم جدا شد
واسه ما رفتن خدا شد

چندینو چند سال کنار من بود
مثل خورشید و شب ستاره تک بود
شب بوی آشناش از چشام محو می شد
از بوی آشناش کابوسام محو می شد
سب سوی واژه هاش تو دلم گرم می شد
خلق و خوی عاشقاس که دلمو ره می برد
می گفت این دیگه خودشه
اینی که همیشه چیزه همیشگیه تو بشه
ولی هنوز شک بود با اینکه تک بود
از بس که ترس و حرف و کلک
دست جنس بهش اعتماد کنم
حرف بزن یکم حالا می خوام حال کنم

ره ما از هم جدا شد
واسه ما رفتن خدا شد
بعد تو جز شعر تو شب هام
ندارم هم نفسی تنها

یاد شب های گرم می یاد شراغم
غریب آشنا می یاد به خوابم
5 صبح کنج دیوار اتاقم
قلم می سوزه و می سازه با من
باشم همیشه یاد نتیجه
نه که خود به خود زنم تیشه به ریشه
از هر چی دلم سنگ
از داستان قبل
برای دل آهنگ می شه
برای داستان بعد
دیدم داره ازم دور می شه
براش وقت نداشتم
شباش بی من روز می شه
دست رو دست گذاشتم
چون که 6 ماهه
چه ساعتا رفتنی بودی
یا این شب یا اون شب
که پر زده بودی

ره ما از هم جدا شد
واسه ما رفتن خدا شد
بعد تو جز شعر تو شب هام
ندارم هم نفسی تنها

مسافر هم مسیرم
راهمون شد دو راهی
عاقبت هر مسیرم
دیگه شد جدایی
نمی برم از همه باره دیگه
یک شب با منی یک شب با یار دیگه
چی مونده پیشم
از چی بنویسم
بمیرم نمی گم پشیمون از این چند سال
بمیرم نمی شم دیگه اسیر دستات
هر چی گفتم گفتم
 

هر چی کردم کردم
هر چی فکرش افتم
دوریه معنیه حرف
هر دم برای من همه چی بودی
روی نبض زندگیم تپشی بودی
خیلی وقته رفتی از اونجا ولی
خیلی سخته رفتی هنوز با منی

ره ما از هم جدا شد
واسه ما رفتن خدا شد
بعد تو جز شعر تو شب هام
ندارم هم نفسی تنها

دانلود

دانلود با لینک مستقیم